জীৱন বাটৰ ৰসঃ চন্দ্ৰ পেহা (৫)

                 পেহাৰ জীৱনক বাৰুকৈয়ে প্ৰভাৱিত কৰা প্ৰানীবিধ হৈছে সাপ ৷ নাম শুনিলেই চক খাই উঠা পেহাৰ লগত এই জীৱবিধৰ কেইবাটাও আমোদজনক সাক্ষাৎকাৰ আছে৷ এইটোও শিলঘাটত থকা সময়ৰে  সাপৰ কাহিনী ৷

              পাহাৰ এটাৰ নামনিত স্কুলঘৰৰ দৰে দীঘলীয়া ঘৰ এটাই হ’ল পেহাহ’তৰ কোৱাৰ্টাৰ ৷ পিছফালে এখন দীঘল বাৰান্দা ৷ ঘৰটোৰ দাঁতিয়েদি পাহাৰৰ পৰা ভৈয়ামলৈ নামি আহিছে এটা নিজৰা ৷ পেহাৰ কোঠাটোৰ গাতে গা লাগি থকা কোঠাটোত বৰা থাকে ৷ নামতীৰ বিজয়ানন্দ বৰা ৷ অলপতে বিয়া পাতি ঘৈনীয়েককো কোৱাৰ্টাৰত থাকিবলৈ লৈ আনিছে ৷ বাৰে বাৰে ন-ছোৱালীৰ মুখামুখী হৈ থাকিবলৈ ভাল নাপায় কাৰনে পেহা হেনো সেইদিনা নিজৰ কোঠাতে সোমাই আছিল ৷ ভৰ বাৰিষাৰ সময় ৷ দেওঁবাৰ ৷ বাহিৰত কিনকিনিয়া বৰষুণ ৷ এনেতে পেহাৰ বাহিৰলৈ চকু গ’ল৷ নিজৰাৰ দাঁতিত কোনোবাই কলপটুৱা কিছুমান পেলাই থৈছে - বগা শাৰী শাৰী বখলিয়াই থোৱা কলপটুৱা! কোনে থ’লে, কেতিয়া থ’লে? খালী গাত তিয়নীখন মেৰিয়াই পেহা ওলাই আহিল৷ - উৱা, কলপটুৱা নহয়চোন - বৰালী মাছ! নিজৰাৰ পানীত বৰালী মাছৰ উজান উঠিছে! পেহাৰ বৰশী বাই চখ কৰিবৰ মন গ’ল ৷ নিজৰাৰ পাৰতে ঘৰটোৰ কিছু ওপৰত বাঁহগছ এজোপা আছে৷ নেলীয়া কটাৰীখন লৈ পেহা বৰশী দাং কাটিবলৈ পাহাৰলৈ উজাই গ’ল ৷ ঠিক বাঁহত ঘাপ এটা দিয়ে আৰু, তেনেতে - ইম্মান ডাঙৰ! চকু দুটা ডাঙৰ ডাঙৰ কৰি দুয়োটা হাত বহলাই মেলি পেহাই সাপৰ আকাৰ দেখুৱায় ৷ লিক লিকাই আছে জিভাই, প্ৰকাণ্ড অজগৰ সাপ এটা ! যেই ফোচ্‌ কৰি শব্দ কৰিলে- পলকতে চোচা মাৰি আহি পেহা এক্কেকোবে পিচফালৰ বাৰান্দাত! আৰু পেহাক দেখিয়েই বৰাৰ নতুন ঘৈনীয়েকে লাজকুৰীয়া হাঁহি এটা মাৰি ভিতৰলৈ সাউতকৈ সোমায় গ’ল৷ তেতিয়াহে পেহাই মন কৰিলে গাত থকা একমাত্ৰ বস্ত্ৰ তিয়নীখন অজগৰৰ মুখতে থাকিল!